Genesis 27 Latin 1senuit autem Isaac et caligaverunt oculi eius et videre non poterat vocavitque Esau filium suum maiorem et dixit ei fili mi qui respondit adsum
2cui pater vides inquit quod senuerim et ignorem diem mortis meae
3sume arma tua faretram et arcum et egredere foras cumque venatu aliquid adprehenderis
4fac mihi inde pulmentum sicut velle me nosti et adfer ut comedam et benedicat tibi anima mea antequam moriar 5quod cum audisset Rebecca et ille abisset in agrum ut iussionem patris expleret 6dixit filio suo Iacob audivi patrem tuum loquentem cum Esau fratre tuo et dicentem ei 7adfer mihi venationem tuam et fac cibos ut comedam et benedicam tibi coram Domino antequam moriar 8nunc ergo fili mi adquiesce consiliis meis 9et pergens ad gregem adfer mihi duos hedos optimos ut faciam ex eis escas patri tuo quibus libenter vescitur 10quas cum intuleris et comederit benedicat tibi priusquam moriatur 11cui ille respondit nosti quod Esau frater meus homo pilosus sit et ego lenis 12si adtractaverit me pater meus et senserit timeo ne putet sibi voluisse inludere et inducat super me maledictionem pro benedictione 13ad quem mater in me sit ait ista maledictio fili mi tantum audi vocem meam et perge adferque quae dixi 14abiit et adtulit deditque matri paravit illa cibos sicut noverat velle patrem illius 15et vestibus Esau valde bonis quas apud se habebat domi induit eum 16pelliculasque hedorum circumdedit manibus et colli nuda protexit 17dedit pulmentum et panes quos coxerat tradidit 18quibus inlatis dixit pater mi et ille respondit audio quis tu es fili mi 19dixitque Iacob ego sum Esau primogenitus tuus feci sicut praecepisti mihi surge sede et comede de venatione mea ut benedicat mihi anima tua 20rursum Isaac ad filium suum quomodo inquit tam cito invenire potuisti fili mi qui respondit voluntatis Dei fuit ut cito mihi occurreret quod volebam 21dixitque Isaac accede huc ut tangam te fili mi et probem utrum tu sis filius meus Esau an non 22accessit ille ad patrem et palpato eo dixit Isaac vox quidem vox Iacob est sed manus manus sunt Esau 23et non cognovit eum quia pilosae manus similitudinem maioris expresserant benedicens ergo illi 24ait tu es filius meus Esau respondit ego sum 25at ille offer inquit mihi cibos de venatione tua fili mi ut benedicat tibi anima mea quos cum oblatos comedisset obtulit ei etiam vinum quo hausto 26dixit ad eum accede ad me et da mihi osculum fili mi 27accessit et osculatus est eum statimque ut sensit vestimentorum illius flagrantiam benedicens ait ecce odor filii mei sicut odor agri cui benedixit Dominus 28det tibi Deus de rore caeli et de pinguedine terrae abundantiam frumenti et vini 29et serviant tibi populi et adorent te tribus esto dominus fratrum tuorum et incurventur ante te filii matris tuae qui maledixerit tibi sit maledictus et qui benedixerit benedictionibus repleatur 30vix Isaac sermonem impleverat et egresso Iacob foras venit Esau 31coctosque de venatione cibos intulit patri dicens surge pater mi et comede de venatione filii tui ut benedicat mihi anima tua 32dixitque illi Isaac quis enim es tu qui respondit ego sum primogenitus filius tuus Esau 33expavit Isaac stupore vehementi et ultra quam credi potest admirans ait quis igitur ille est qui dudum captam venationem adtulit mihi et comedi ex omnibus priusquam tu venires benedixique ei et erit benedictus 34auditis Esau sermonibus patris inrugiit clamore magno et consternatus ait benedic etiam mihi pater mi 35qui ait venit germanus tuus fraudulenter et accepit benedictionem tuam 36at ille subiunxit iuste vocatum est nomen eius Iacob subplantavit enim me en altera vice primogenita mea ante tulit et nunc secundo subripuit benedictionem meam rursumque ad patrem numquid non reservasti ait et mihi benedictionem 37respondit Isaac dominum tuum illum constitui et omnes fratres eius servituti illius subiugavi frumento et vino stabilivi eum tibi post haec fili mi ultra quid faciam 38cui Esau num unam inquit tantum benedictionem habes pater mihi quoque obsecro ut benedicas cumque heiulatu magno fleret 39motus Isaac dixit ad eum in pinguedine terrae et in rore caeli desuper 40erit benedictio tua vives gladio et fratri tuo servies tempusque veniet cum excutias et solvas iugum eius de cervicibus tuis 41oderat ergo semper Esau Iacob pro benedictione qua benedixerat ei pater dixitque in corde suo veniant dies luctus patris mei ut occidam Iacob fratrem meum 42nuntiata sunt haec Rebeccae quae mittens et vocans Iacob filium suum dixit ad eum ecce Esau frater tuus minatur ut occidat te 43nunc ergo fili audi vocem meam et consurgens fuge ad Laban fratrem meum in Haran 44habitabisque cum eo dies paucos donec requiescat furor fratris tui 45et cesset indignatio eius obliviscaturque eorum quae fecisti in eum postea mittam et adducam te inde huc cur utroque orbabor filio in una die 46dixit quoque Rebecca ad Isaac taedet me vitae meae propter filias Heth si acceperit Iacob uxorem de stirpe huius terrae nolo vivere |