Thayer's Greek Lexicon STRONGS NT 265: ἁμάρτημαἁμάρτημα, (ος, τό (from ἁμαρτέω equivalent to ἁμαρτάνω cf. ἀδίκημα, ἀλίσγημα), a sin, evil deed, ("Differunt ἡ ἁμαρτίαet τό ἁμάρτημαut Latinorum peccatus et peccatum.Nam τό ἁμάρτημαet peccatum proprie malum facinus indicant; contra ἡ ἁμαρτίαet peccatus primum peccationem, τόpeccare, deinde peccatum, rem consequentem, valent." Fritzsche; see ἁμαρτία, at the end; cf. also Trench, § lxvi.): Mark 3:28, and (L T Tr text WH) 29; Mark 4:12 (where G T Tr text WH omits; L Tr marginal reading brackets τά ἁμάρτημα); Romans 3:25; 1 Corinthians 6:18; 2 Peter 1:9 (R (L WH text Tr marginal reading) ἁμαρτιῶν). In secular authors from Sophocles and Thucydides down; (of bodily defects, Plato, Gorgias 479 a.; ἁμάρτημα μνημονικόν, Cicero, ad Att. 13, 21; ἁμάρτημα γραφικόν, Polybius 34, 3, 11; ὅταν μέν παραλόγως ἡ βλάβη γένηται, ἀτύχημα. ὅταν δέ μή παραλόγως, ἄνευ δέ κακίας, ἁμάρτημα. ὅταν δέ εἰδώς μέν μή προβουλευσας δέ, ἀδίκημα, Aristotle, eth. Nic. 5, 10, p. 1135{b}, 16f). Forms and Transliterations αμαρτημα αμάρτημα αμάρτημά ἁμάρτημα αμαρτηματα αμαρτήματα ἁμαρτήματα αμαρτηματος αμαρτήματος ἁμαρτήματος αμαρτηματων αμαρτημάτων ἁμαρτημάτων amartema amartēma amartemata amartēmata amartematon amartēmatōn amartematos amartēmatos hamartema hamartēma hamártema hamártēma hamartemata hamartēmata hamartḗmata hamartematon hamartemáton hamartēmatōn hamartēmátōn hamartematos hamartēmatos hamartḗmatosLinks Interlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts |