| Thayer's Greek LexiconSTRONGS NT 261: ἀμαθής ἀμαθής, (ές, genitive (ους (μανθάνω, whence ἔμαθον, τό μάθος, cf. ἀληθής), unlearned, ignorant: 2 Peter 3:16. (In Greek writings from Herodotus down.) Forms and Transliterationsαμαθεις αμαθείς ἀμαθεῖς άμαξα αμάξαις άμαξαν αμάξας αμάξη αμάξης amatheis amatheîs LinksInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts | 



