STRONGS NT 1551: ἐκδέχομαι

ἐκδέχομαι; imperfect ἐξεδεχομην; (ἐκ from some person or quarter);

1. to receive, accept ((Homer), Aeschylus, Herodotus, and following).

2. to look for, expect, wait for, await: τί, John 5:3 R L; Hebrews 11:10; James 5:7; τινα, Acts 17:16; 1 Corinthians 16:11; ἀλλήλους ἐκδέχεσθε wait for one another, namely, until each shall have received his food, 1 Corinthians 11:33, cf. 1 Corinthians 11:21; followed by ἕως etc. Hebrews 10:13; (absolutely, 1 Peter 3:20 Rec., but see Tdf.s note at the passage). Rarely with this meaning in secular authors, as Sophocles Phil. 123; Apollod. 1, 9, 27 § 3; ἕως ἄν γένηται τί, Dionysius Halicarnassus 6, 67. (Compare: ἀπεκδέχομαι. Cf. δέχομαι, at the end.)

εκδέδεκται έκδεξαι εκδεξάμεθα εκδέξεται εκδεξομαι εκδεχεσθε εκδέχεσθε ἐκδέχεσθε εκδεχεται εκδέχεται ἐκδέχεται εκδεχομαι εκδέχομαι ἐκδέχομαι εκδεχομενος εκδεχόμενος ἐκδεχόμενος εκδεχομενου εκδεχομένου ἐκδεχομένου εκδεχομενων εκδεχομένων ἐκδεχομένων εκδήσεις εξεδεχετο εξεδέχετο ἐξεδέχετο ekdechesthe ekdéchesthe ekdechetai ekdéchetai ekdechomai ekdéchomai ekdechomenon ekdechomenōn ekdechoménon ekdechoménōn ekdechomenos ekdechómenos ekdechomenou ekdechoménou exedecheto exedéchetoInterlinear Greek • Interlinear Hebrew • Strong's Numbers • Englishman's Greek Concordance • Englishman's Hebrew Concordance • Parallel Texts